คิดถึงทุกก้าวที่เท้าย่ำ เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย : ความเรียงเรื่องเที่ยวที่เก็บเกี่ยวจากขอบฟ้าของนักเขียนเดินช้าผู้กล้าเดินไกล และได้ไปที่ชอบ..ที่ชอบอยู่เนืองๆ

คิดถึงทุกก้าวที่เท้าย่ำ

ความเรียงเรื่องเที่ยวที่เก็บเกี่ยวจากขอฟ้า ของนักเขียนเดินช้าผู้กล้าเดินไกล และได้ไปที่ชอบ...ที่ชอบอยู่เนือง ๆ 

ยามพบเห็นของสวยงามคราวใด สังเกตไหมว่าเหมือนถูกดูดให้อยากเข้าไปใกล้ เข้าไปชิด ไม่ได้ทันคิด ว่าควรเข้าไป

ใกล้ชิดแค่ไหน ยิ่งสวยมากยิ่งคิดน้อย สวยน้อยถึงค่อยคิดมาก แต่ในระยะที่ชิดใกล้เกินไป ก็อาจทำให้เห็นรอยตำหนิ

ด่างดำ เห็นไส้เห็นพุง

บางอย่างสวยงาม ดูดี เมื่อมองอยู่ห่าง ๆ แต่บางอย่างดูไกล ๆ ก็งั้น ๆ ต่อเมื่อได้เข้าไปใกล้ เข้าไปพิศ กลับยิ่งเห็นงาม

ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งเห็นรายละเอียดน่าสนใจ เหมือนคนบางคน ที่เราต้องหาระยะที่พอเหมาะให้เจอ