แด่บัณฑิต วรพจน์ พันธุ์พงศ์

แด่บัณฑิต

บันทึกการเดินทางและบทรำพึงถึงคนหนุ่มสาว

ความเรียงโดย

วรพจน์ พันธุ์พงศ์

แด่วัฒน์ วรรลยางกูรและทุกคนที่กลับบ้านไม่ได้ ด้วยเพียงเพราะความคิดและคำพูด

สารบัญ : แด่บัณฑิต

• จุดบอดหรือจุดเปลี่ยน
• เรียนแบบซิโก้
• ชอบผู้ชาย
• ระยะของเวลา
• แม่น้ำแควและผู้หญิงคนนั้น
• โรงรูปเงา
• ฝันฝั่งริมโขง
• ราพูดกันเรื่องจับมือมามากเกินไป พูดแบบเดียว มีเรื่องเล่าซ้ำๆในมุมเดียว ทั้ที่รักคือการจับและการปล่อย

  แต่เราให้เวลาครุ่นคิดกับอย่างหลังน้อยเกินไป น้อยและบ่อยครั้งก็มองในแง่ร้าย

  กังวล หวาดกลัว

  
  
  

  รีวิวโดยนักเขียน : แด่บัณฑิต

  ผู้คนและการเดินทาง คือวิธีการเรียนรู้ของผม

  วันแล้ววันเล่า ทริปแล้วทริปเล่า ผมยังคงเดินทาง ตื่นเต้นเอนจอยกับการเดินทาง

  โจ้ทิ้งผมไว้ที่ร้านผัดไทย เขาไปซื้อเสบียงสำหรับการเข้าป่า อย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ นั่นไง--เขากลับมา และส่งสัญญาณว่าพร้อมล้อหมุน ถึงเวลาที่ผมต้องไปแล้วละ

  จะได้ไอเดียอะไรใหม่ๆไหม จะได้ความเรียงหรือบทกวีชิ้นใหม่ไหม ไม่ใช่ประเด้น

  สิ่งที่บอกได้คือผมไม่หยุด.

  ขอให้รู้สึกดีกับชีวิต

  วรพจน์ พันธุ์พงศ์