ตุ๊กตา วาณิช จรุงกิจอนันต์

“หนูอยากกลับบ้าน” ประโยคนี้เมื่อเอ่ยขึ้นหลาคนคงนึกได้ว่า มาจากนิยายดัง “ตุ๊กตา” ของวาณิช จรุงกิจอนันต์ ซึ่งได้เคยเป็นละครโทรทัศน์อันโด่งดังเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว และหากนับอายุนวนิยายเล่มนี้ ตั้งแต่วันแรกที่ปรากฏสู่สายตาผู้อ่านเมื่อปี ๒๕๓๐ ก็มีอายุเกือบจะ ๓๐ ปี ซึ่งความสะพรึงกลัวยังไม่เคยเสื่อมคลายไปจากทั้งผู้อ่านและผู้ที่เคยชมละครโทรทัศน์ หากใครได้ตามอ่านกระทู้ต่างๆ ในโซเซียลมีเดีย “ตุ๊กตา” เป็นนวนิยายเรื่องหนึ่งที่อยากให้นำกลับมารีเมคเป็นละครโทรทัศน์อีกครั้งอยู่เสมอ

ความโดดเด่นของนวนิยายเรื่องนี้ วาณิช จรุงกิจอนันต์ ได้หยิบยกปัญหาการใช้แรงงานเด็กขึ้นมาผูกเป็นนวนิยายแนวลึกลับ กึ่งๆ สยองขวัญ ทำให้ผู้อ่านหวาดผวาไปตลอดทั้งเรื่อง และเมื่ออ่านจบก็จะได้คำตอบ แต่จะเป็นอย่างไรนั้นคงต้องให้ติดตามอ่านและระทึกไปกับ ‘ตุ๊กตา’ ที่หลายคนคิดว่าเป็นตุ๊กตาผี แต่....ตุ๊กตาที่ราวกับมีชีวิตและวิญญาณดั่งเด็กหญิงคนหนึ่ง..ที่ร้องโหยหวนว่า “หนูอยากกลับบ้าน” จนทุกคนต้องผวานั้น ความจริงแล้วคืออะไร ?

(ชัยลภัส จารุณาคร)