บทหนึ่งของชีวิตสมรส ลีโอ ตอลสตอย

-“ชีวิตอาจอยู่ในความรวดร้าวสามัญแบบมนุษย์ทั่วไป การอ่านวรรณกรรมคลาสสิคเป็นอีกหนทางที่ช่วยให้ได้เยียวยาบาดแผลของมนุษย์แต่ดั้งเดิม -บาดแผลที่เกิดจากความรัก”

-บทหนึ่งของชีวิตสมรส เรื่องราวชีวิตรักของชายวัยกลางคนกับหญิงสาวแรกรุ่น ในสังคมรัสเซียที่เต็มไปด้วยแรงดึงดูดของความหวือหวาแห่งสีสันแห่งชนชั้นสูง

-สำนวนการแปลเป็นสำนวนเดิมของสิทธิชัย แสงกระจ่าง (ซึ่งภายหลังในงานแปลใหม่ๆ ได้ใช้ชื่อในการแปลว่า ดลสิทธิ์ บางคมบาง) ชื่อเรื่อง บทหนึ่งของชีวิตสมรส นั้น แปลมาจาก A Happy Married Life ซึ่งเป็นชื่อเรื่องที่อยู่ในรวมเล่ม Short Masterpieces by Tolstoy ของสำนักพิมพ์ Laurel ซึ่งเป็นสำนวนแปลภาษาอังกฤษของ Margaret Wettlin

คุณอาจเคยตั้งคำถามถึงชีวิตของคุณสิ่งที่เลือกนั้นถูกต้องหรือไม่ อย่างไร คำถามถึงความทุกข์และสุขของครอบครัว ความรักและไม่รัก ความจืดจาง และสูญสลายของความรู้สึกรัก

บทหนึ่งของชีวิตสมรส นวนิยายขนาดสั้น ของ ลีโอ ตอลสตอย ให้ภาพลึกลงไปถึงภายในจิตใจของตัวละครสาวน้อยที่เริ่มจากการมีความรัก ไปจนกระทั่งสู่ความเป็นครอบครัว และนำไปสู่การตั้งคำถามถึงความรักอีกครั้ง ความหนาวเย็น ละอองฝน แสงแดด ความมืด กระทั่งเสียงนกไนติงเกลที่ปรากฏในเรื่องนั้นแจ่มชัดราวกับผู้อ่านได้อยู่ในสถานที่นั้น ภาพย้อนยุคของงานรื่นเริงแบบชนชั้นสูงให้บรรยากาศของสังคมยุคก่อน แต่สิ่งซึ่งสากล และคง

อยู่คือ ภาวะความคิดและจิตใจของตัวละคร ความสับสนวุ่นวายใจ ความรู้สึก มีคุณค่าหรือไร้ค่า ความมีตัวตนของมนุษย์และสุดท้ายคือความสุขของชีวิต

คงไม่ต้องเอ่ยถึงความยิ่งใหญ่ของนักเขียนชาวรัสเซีย ลีโอ ตอลสตอย ผู้นี้ สำนวนการแปลเป็นสำนวนเดิมของสิทธิชัย แสงกระจ่าง (ซึ่งภายหลังในงานแปลใหม่ๆ ได้ใช้ชื่อในการแปลว่า ดลสิทธิ์ บางคมบาง) ชื่อเรื่อง บทหนึ่งของชีวิตสมรส นั้น แปลมาจาก A Happy Married Life ซึ่งเป็นชื่อเรื่องที่อยู่ในรวมเล่ม Short Masterpieces by Tolstoy ของสำนักพิมพ์ Laurel ซึ่งเป็นสำนวนแปลภาษาอังกฤษของ Margaret Wettlin อย่างไรก็ตามในปัจจุบันผู้อ่านจะรู้จักนวนิยายขนาดสั้นเรื่องนี้ในชื่อ Family Happiness มากกว่า

ในภาวะของครอบครัวสมัยใหม่ บางทีการย้อนไปสู่คำถามดั้งเดิมของความรัก การ มองภาพบทเรียนเก่าแก่จากอดีต บางครั้งก็ได้เหมือนกัน-ที่จะคลี่คลายความรู้สึกใน ปัจจุบันให้ดีขึ้น บทหนึ่งของชีวิตสมรส เป็นผลงานที่ทำให้ผู้อ่านได้หันกลับมามองความ รู้สึกภายในของตนอีกครั้ง แม้จะเป็นวรรณกรรมคลาสสิคที่มีอายุนานเป็นร้อยปี

ชีวิตอาจอยู่ในความรวดร้าวสามัญแบบมนุษย์ทั่วไป การอ่านวรรณกรรมคลาสสิคเป็นอีกหนทางที่ช่วยให้ได้เยียวยาบาดแผลของมนุษย์แต่ดั้งเดิม -บาดแผลที่เกิดจากความรัก