เหมันตคาม Snow Country Yasunari Kawabata แดนอรัญ แสงทอง แปล

เรื่องราวของชายหนุ่มชนชั้นกลางจากเมืองหลวงผู้เดินทางโดยรถไฟในฤดูหนาว ลอดอุโมงค์เหยียดยาวเพื่อไปเสพสุขทางกายยังเมืองชนบทของญี่ปุ่นแห่งหนึ่งซึ่งถูกหิมะปกคลุม

ในการเดินทางครั้งที่สอง เขามีโอกาสพบเจอ ลอบมองเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งร่วมตู้โดยสารเดียวกัน ก่อนจะพบว่าเธอลงสถานีเดียวกับตน

นั่นคือจุดเริ่มแห่งนาฎกรรมชีวิตของสองหญิงหนึ่งชายซึ่งตกอยู่ภายใต้แรงขับเคลื่อนแห่งตัณหาที่อาจเรียกว่า ความรัก ความใคร่ ความหลงใหล และแรงปรารถนา ที่อยากผลักพาตัวเองให้หลุดพ้นไปจากความยากไร้ขัดสนประดามี กระทั่งหวังว่าชีวิตจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

แทนที่ผู้ประพันธ์จะบรรยายเหตุการณ์ต่างๆ อันส่งผลให้ตัวเรื่องพัฒนาไปตามขนบนวนิยายแนวโศกนาฎกรรมคาวาบาตะกลับเลือกรายงานภูมิทัศน์ และบันทึกสภาพแสนสามัญในชีวิตประจำวันอันโดดเดี่ยวเปลี่ยวดายราวกับว่าทุกสิ่งล้วนมีคุณค่าความหมาย..

ข้อควรตราไว้ให้จงหนัก เพื่อจะได้ไม่หลงลืมโดยเด็ดขาดในระหว่างไล่สายตาไปตามแถวตัวหนังสือของนวนิยายเรื่องนี้ก็คือ ทั้งหมดทั้งมวล ล้วนคือภาพในสายตาและห้วงนึกมุมมองของตัวละครเอกฝ่ายชายเท่านั้น!

เช่นนี้แล้วจึงมิอาจหมายถึงอะไรอื่น นอกจากความแยบยลแห่งเชิงชั้นกลวิธีที่หมายชำแหละสภาวะจิตใจของผู้คนจนถึงแก่น โดยอาศัยการสาธิตพฤติกรรมเป็นตัวสื่อมากกว่าบอกเล่าทื่อๆ และนี่ก็คือคาวาบาตะ! บิดาแห่งการอมความโดยแท้