ทฤษฎีแห่งการฆ่า CRIME SCENES

   ครั้งแรกกับการรวมรวมสารพัดทฤษฏีแห่งการฆ่า แม้ว่าความโหดเหี้ยมของฆาตกรนั้น บางครั้งไม่มีรูปแบบซับซ้อนใดๆ มากมาย ฆาตกรจำนวนไม่น้อยเลย ที่ฆ่าคนได้โดยไม่ต้องมีแรงจูงใจใดๆ ทั้งสิ้น

ฆาตกรต่อเนื่องก็คือฆาตกรที่ลงมือฆ่าซ้ำแล้วซ้ำอีก ส่วนมากจะเกี่ยวข้องกับการข่มขืน เท็ด บันดี เป็นนักศึกษากฏหมายรูปหล่อ ทุกคนในศาลต้องมองเขาจนเหลียวหลัง เขาเป็นตัวอย่างชั้นดีในการศึกษาจิตใจฆาตกรต่อเนื่อง ฉายาของเขาคือ “นักฆ่าไอคิวสูง” อัจฉริยะบางคนอาจจะมีความเป็นฆาตกรอยู่ในตัว หากมองย้อนไป นักเขียนชื่อก้องโลกทั้งหลายต่างเติบโตมาจากการเป็นเด็กก้าวร้าว และเป็นคนเจ้าอารมณ์ด้วยกันทั้งนั้น

“ไม่มีใครดีพร้อมที่จะเป็นนายของผู้อื่น” นั่นเป็นทฤษฎีที่ก่อให้เกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญเมื่อคนรับใช้สังหารเจ้านายของตัวเอง สำหรับคนรับใช้สาวอย่างแอนนา การวางยาพิษเจ้าบ้าน ทำให้เธอมีความสุขมากกว่าการร่วมรักเสียอีก เธอจึงแอบเปลี่ยนจากเกลือมาใช้สารหนูผสมอาหาร

สเปนเซอร์เอ่ยชวนเจ้าสาวของตนออกไปปิคนิคมื้อเที่ยงข้างนอก ขณะที่ฝ่ายหญิงกำลังอิงแอบคนรักของเธออยู่ริมลำธาร ฝ่ายชายก็คว้าฆ้อนออกมากระหน่ำกระโหลกเจ้าหล่อนจนเละ

สังคมที่รักแต่พวกพ้องนั้นก่ออาชญากรรมกันน้อยมาก เมื่อเทียบกับสังคมประชาธิปไตย ไม่ว่าจะเป็นพวกอาณาจักรออสโตฮังการเรียน พวกเยอรมันในสมัยฮิตเลอร์หรือพวกรัสเซียในสมัยสตาลินก็ตาม ไม่ใช่ว่าประชาชนของพวกเขากลัวกฏหมาย แต่เป็นเพราะพวกเขามีความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคม จึงไม่ทำร้ายกันเอง