ข้อมูล
น้ำหนัก
บาร์โค้ด
ลงสินค้า
อัพเดทล่าสุด
รายละเอียดสินค้า
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์  สำนักพิมพ์ดอกหญ้า พิมพ์ครั้งที่  พ.ศ. ๒๕๓๖ มี ๓๙๒ หน้า

    การกลับมาอีกครั้งของสุดยอดนวนิยายยิ่งใหญ่ของสุภาพบุรุษนักประพันธ์ “เสนีย์ เสาวพงศ์” ซาบซึ้งไปกับเรื่องราววีรกรรมของชาวบ้านกลุ่มหนึ่งที่กล้าหาญและยอมเสียสละเพื่อชาติบ้านเมือง แม้พวกเขาเหล่านั้นจะเป็นเพียงคนธรรมดา แต่ “ต้นหญ้า” และ “ต้อยติ่ง” ก็มีบทบาทในการกู้ชาติบ้านเมือง สำนักพิมพ์มติชนภูมิใจเสนอให้ผู้อ่านได้สะสมต่อเนื่องจากเรื่อง “ปีศาจ” และ “ความรักของวัลยา” อันลือลั่น พ.ศ. ๒๕๓๐ มี ๓๖๐ หน้า

   "เอ็งพวกใคร"
   "ท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ ข้ามีด้วยกัน ๓ คนเท่านี้ ไม่ได้เป็นพวกใครที่ไหน"
   "เป็นพี่น้องกันหรือ?"
   "ถึงจะำม่ได้คลานตามกันมาจากท้องแม่เดียวกัน ก็รักนับถือกันเหมือนพี่น้อง"
   "นั้นซี กูดูรูปร่างหน้าตามันไม่มีเค้าเหมือนกันเลย แล้วเอ็งชื่อเรียงเสียงไรกันมั่ง"
   "คนนี้ชื่อโต เป็นพี่  ข้าชื่อน้อยเป็นคนกลาง แล้วคนนี้ชื่อเล็ก"
   " พวกเอ็งทำมาหากินอะไรกัน"
   " ยังไม่ได้ทำมาหากินอะไรหรอก ท่านผู้ใหญ่ ตั้งใจจะไปเที่ยวหาญาติที่พลัดพรากจากกัน พบแล้วก็จะตั้งหลักตั้งตัวกันต่อไป"
   "ข้าสงสัยว่าเอ็งจะเป็นพวกโจร พวกหัวขโมยเสียละมากกว่า ทำไมพวกเอ็งมาทางนี้"
    "กำลังจะล่องไปทางใต้เพื่อสืบหาญาติ คนของท่านผู้ใหญ่คุมตัวพวกข้ามาแต่หัวคุ้งโน้น"
    " นั้นแหละ เอ็งมาทางนี้ก็ต้องผ่านล้านข้าอยู่วันยังค่ำ"
    " บ้านท่านผู้ใหญ่ไม่ได้อยู่ริมคลอง จึงมองไม่เห็น ธรรมดาคลองย่อมเป็นของกลางที่ใครๆ ก็ใช้ได้ ข้าจะผ่านไปอย่างเงียบๆ โดยสุจริต"
    " ยามนี้มันก็ต้องระมัดระวัง ไม่รู้ว่าใครเป็นพวกใครไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้น ข้าก็ต้องระวังถิ่นของข้าเหมือนกัน แล้วก็เดี๋ยวนี้มีใครอยู่ริมคลองริมแม่น้ำกันมั่ง ที่เคยอยู่ก็ถอนเสาเรือนย้ายเข้าไปข้างในลึกๆ ข้าศึกก็ยังอยู่ โจรก็แยะ.....เฮ้ย ในเรือมันมีอะไรบ้างวะ"
     "ค้นดูทั่วแล้ว นาย ในเรือมันมีผ้าห่มเก่าๆ ๓ ผืน หม้อใบหนึ่ง กระบอกไม้ไผ่ ๓ กระบอก ข้าวตากครึ่งกระบุง แล้วก็เกลือค่อนกระปุก"
     "ไม่มีอาวุธ"
      "ไม่มี นาย "
      "พวกเอ็งมีอะไรดีหรือวะ ถึงได้กล้า ไม่มีอาวุธแม้แต่พร้าสักเล่ม"
      "คนไร้สมบัติย่อมไม่กลัวโจร คนอ่อนน้อมย่อมไม่มีใครข่มแหง"
      "เอ็งเชื่อยังงั้นหรือ ไอ้หนูเอ๋ย ยังเด็กนัก เมื่อเอ็งโตกว่านี้สักหน่อยเอ็งจะรู้ว่าคนมันเบียดเบียนกันอยู่ทุกวัน เวลานี้มันปล้นกันแม้เพียงเกลือสักไห คนมันข่มเหงเพราะมันรู้ว่าคนไม่สู้หรือห็นว่าสู้ไม่ได้ คนยิ่งถ่อมยิ่งถูกถีบง่าย"
     "ท่านผู้ใหญ่พูดเป็นคติ ขอน้อมรับคำของท่านไว้เตือนใจ"
     "เอ็งว่าจะไปอยู่กะญาติรึ"
     "ใช่แล้วท่าน "
     "เวลานี้เป็นยามยาก พวกเอ็งก็ดูไม่มีอะไร ถ้าเราจนบางทีมีญาติก็เหมือนคนอื่น"
     "ก็เห็นจะต้องลองดู "
     " พวกเอ็งอยู่กะข้า เอาไหม"
     "ขอขอบใจท่านผู้ใหญ่เป็นที่สุดที่เมตตา แต่อยากจะไปหาญาติให้พบเสียก่อน"
     "ถ้าเอ็งไม่สมัครใจ ข้าอาจบังคับก็ได้นะ "
     "ท่านผู้ใหญ่คงไม่ทำเช่นนั้น พวกข้าเห็นท่านเป็นผู้ใหญ่ที่เมตตากรุณา แม้พบเพียงครู่เดียวก็มีความเคารพนับถือท่านคงจะปล่อยให้พวกข้าไปก่อน"
     "นี่พวกเอ็งคงยังไม่ได้กินข้าวเช้า   ไปกูจะเลี้ยงพวกเอ็งสักมื้อ"
     "เป็นความกรุณาของท่านอย่างที่สุด แต่....."
    "ไม่ต้องมีแต่ เวลานี้มันก็ยากจนด้วยกันทั้งนั้น แต่คนมีนำ้ใจยังมีอยู่"
    " ขอบพระคุณท่าน "
      ชาย ๗ คนเดินออกจากใต้ต้นไทรใหญ๋ เดินไปไม่ถึงครึ่งเส้นก็ถึงพงไผ่ขึ้นขวางหน้า เลี้ยวอ้อมไปนิดหนึ่ง เข้าช่องระหว่างก่อไผ่เดินผ่านหนัาไปข้างใน
      ซ่อนอยู่หลังพงไผ่ มีเรือนฝากระดานหลังใหญ่ ๓ หลังใต้ถุนสูง เรียงรายต่อด้วยเรือนขนาดย่อม กับโรงหลังคามุงจากที่เป็นยุ้งข้าว โรงมุงจากโปร่งไม่มีฝากั้นทั้ง ๔ ด้าน เรียงรายกันเป็นวงกลม ตรงกลางเป็นลานกว้าง ผิวหน้าดินปรับเรียบมีต้นไม้ขึ้นอยู่หลายต้น
      ผู้ที่เป็นหัวหน้าซึ่งก็คงจะเป็นเจ้าของบ้านด้วย ชี้ให้เด็กหนุ่ม ๓ คน เข้าไปในโรงหลังคาจากโปร่ง ทั้ง๓ คนย่อตัวลงนั่งบนเสื่อที่ปูอยู่กับพิ้นดิน
      สำรับถูกยกมาโดยผู้หญิงวัยกลางคน กับเด็กผู้หญิงอีก ๒ คน
     " กินข้าวกันเสีย เสร็จแล้วถึงค่อยตอบว่า พวกเอ็งอยากจะอยู่กับกูไหม"
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
คนดีศรีอยุธยา เสนีย์ เสาวพงศ์
เงื่อนไขอื่นๆ
Tags

นโยบายการเปลี่ยนหรือคืนสินค้า

ไม่มีนโยบายการเปลี่ยนหรือคืนสินค้า

ประเภทหนังสือ

CONTACT US

MEMBER ZONE

test link adipiscing elit. Nullam dignissim convallis est. superscript dolor subscript

พูดคุย-สอบถาม