ไอน์สไตน์กับพุทธะ ปรัชญาคู่ขนานที่บรรจบพบกัน by ALBERY EINSTEIN

มนุษย์จะมีชีวิตที่มีคุณค่า

และมีความกลมเกลียวเป็นหนึ่งเดียวได้

ก็ต่อเมื่อมนุษย์สามารถขจัดคำว่า

“ตัวเอง”

ออกจากชีวิต

แล้วทุ่มเทความปรารถนาดีทั้งมวล

ให้แก่มนุษยชาติ

(อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์)

มนุษย์ที่ได้รับแรงกระตุ้นจากความกระหาย

จะเที่ยววิ่งวนราวกับกระต่ายป่า

ที่ติดอยู่ในแร้วของนายพราน

ยาจกที่ไร้ความกระหาย

จะฝ่าฟันโดยไม่คำนึงถึงตัวเอง

(พุทธะ)

เมื่อมองกันแต่ผิวเผินเราจะเห็นว่าปรัชญาของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่กับปรัชญาของชาวตะวันออก น่าจะเป็นปรัชญาคู่ขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบกันได้ แต่หากเรามีโอกาสศึกษาและทำความเข้าใจให้ดีเราจะเห็นว่าปรัชญาวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นปรัชญาที่เกิดจากการวิเคราะห์ บนพื้นฐานของความเป็นจริง กับปรัชญาตะวันออกซึ่งปรัชญาที่เกิดจากความเชื่อทางด้านโลกวิญญาณล้วนเป็นปรัชญาที่พยายามชี้นำให้เราเข้าถึงแก่นแท้ของความเป็นจริงที่มีอยู่ในโลกและในห้วงจักรวาล

หนังสือเล่มนี้นำเสนอตัวอย่างแนวความคิดและความเชื่อของคนสองยุคที่บังเอิญมีสาระสำคัญสอดคล้องกันมาให้ผู้อ่านได้มีส่วนร่วมค้นหาความจริงดังกล่าว โดยเราได้รวบรวมแนวความคิดและความเชื่อมานำเสนอมากกว่าหนึ่งร้อยตัวอย่าง โดยจะเปรียบเทียบให้เห็นระหว่าง :