รายละเอียดสินค้า
| ข้อมูล |
น้ำหนัก
บาร์โค้ด
ลงสินค้า
อัพเดทล่าสุด
|
| รายละเอียดสินค้า |
สุนทรียภาพจากเจ้าฟ้ากุ้ง ศุภร บุนนาค และ สุริยา รัตนกุล สำนักพิมพ์ สถาพรบุ๊คส์
พ.ศ. ๒๕๔๘ มี ๒๓๒ หน้า หนังสือเก่าห้องสมุด ก่อนอื่นจะว่าด้วยการแต่งกาพย์ เหตุใดจึงเรียกว่ากาพย์ห่อโคลง มีคำอธิบายว่า เนื้อความในกาพย์ซึ่งตามมาหลังโคลงนั้นจะต้องรักษาความในโคลงให้ได้ครบถ้วน โคลงนั้นมีสามสิบพยางค์ คือสี่บาท บาทหนึ่งมีสองวรรค วรรคหน้าห้าคำ วรรคหลังสองคำ ไม่นับคำสร้อย (ถ้าหากว่ามี) ต่อเมื่อถึงวรรคหลังของบาทที่สี่จึงจะมีสี่คำ แต่กาพย์บทหนึ่งมีเพียงยี่สิบสองคำเป็นส่วนมาก คือสองบาท บาทละสองวรรค วรรคหน้าห้าพยางค์ วรรคหลังหกพยางค์รวมเป็นสิบเอ็ด สองบาทเข้าด้วยกันก็เป็นยี่สิบสอง แต่ถึงแม้คำมีน้อยพยางค์กว่าโคลงดังนี้แล้วก็ยังสามารถรักษาความที่กล่าวมาแล้วนั้นได้หมด คือตามรูปโคลงได้ จึงเปรียบเหมือนกาบกล้วยกาบในตองที่มาห่อวัตถุใดๆก็ตาม เมื่อว้ตถุนั้นมีลักษณะโค้งกลมหรือบูดเบี้ยวอย่างไร กาบที่ห่อข้างนอกก็จะมีลักษณะเช่นนั้น การแต่งกาพย์หรือโคลงคนละบทต่างหากมีคนทำกันได้โดยมาก ไม่ยากอะไร แต่ที่จะแต่งโดยให้ห่อกันให้มิดเช่นนี้เป็นการยาก คือเมื่อลดจำนวนคำลงก็ไม่สามารถจะเก็บความที่เคยบรรยายไว้ด้วยคำมากได้ครบถ้วน คนที่ทำได้จึงนับว่ามีพรพิเศษในทางนั้น เจ้าฟ้าธรรมธิเบศรทรงเลือกคำประพันธ์แบบนี้เป็นทางของท่านก็นับว่าเหมาะสม เพราะเรื่องสำคัญของท่านนั้นเกี่ยวกับเรื่องชีวิตพิศวาส นิยายพิศวาสนั้นต้องการลีลาที่อ่อนหวานเกลี้ยงเกลา พูดได้ง่าย ระบายอารมณ์ได้มากกว่าคำประพันธ์แบบอื่น เช่น ฉันท์ หรือคำประพันธ์ที่ใช้คำแผลงยากๆอย่างคำหลวง เพราะอารมณ์ที่รุนแรง อยากหาที่ระบายเมื่อสะดุดเข้ากับฉันทลักษณ์อันขรุขระต่างๆ ก็จะต้องยุติกันแต่เพียงนั้น คำหลวงและคำฉันท์จึงใช้กันโดยมากในทางเสริมศรัทธทางศาสนา และเกี่ยวกับเรื่องที่สูงส่ง เช่นอาศิรวาท ยอพระเกียรติ เป็นต้น กลอน โคลง กาพย์ มีลีลาสละสลวยเกบี้ยงเกลาเหมาะกับนิยายพิศวาสต่างๆ มากกว่าฉันท์และคำหลวง สำหรับกลอนนั้นเป็นของประจำชาติไทย และโคลงก็ดูเหมือนจะเป็นสมบัติเก่าแก่ของคนไทยภาคเหนือมานานมาก เช่นที่ปรากฎผลงานของกวีพรหมิน หรือพญาพรหม ผู้ได้รจนาคำ "ค่าว" ต่างๆ ไว้มาก เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร ท่านทรงปรีชาสามารถในเชิงกวี คำหลวงท่านก็รจนาได้ดีเลิศสู้ของเก่าได้ แต่ท่านเลือกกาพย์ห่อโคลงเป็นทางเฉพาะของท่านก็เพราะคำประพันธ์ชนิดนี้เป็นที่สบพระอัธยาศัยท่านมากกว่าที่จะเป็นเพราะท่านทร่งแต่งอย่างอื่นไม่ได้ งานชิ้นที่คนรู้จักมากของเจ้าฟ้าองค์นี้เห็นจะเป็นบทเห่่เรือชมเรือกระบวน ที่ข้นต้นด้วย "พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย" ที่บรรจุบท "สุพรรณหงส์ทรงพู่ห้อย "ไว้นั้นแหละ เป็นแรงบันดาลใจให้เกิดเห่ชมกระบวนเรื่อ กระบวนพยุหยาตราต่อมาอีกหลายสำนวน แต่ว่าบทที่ชมเรื่อสุพรรณหงส์นั้น ไม่มีผู้ใดจะทำให้เสมอเทียบเท่าเจ้าฟ้าธรรมธิเบศรเลย งานเห่เรื่อนี้ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศรทรงรจนาขึ้นในขณะที่ตามเสด็จสมเด็จพระราชบิดาในงานกฐินพยุหยาตราอย่างหนึ่ง และตามเสด็จประพาสทางเรือนั้นอีกอย่างหนึ่ง ที่ที่ตามเสด็จไปนั้นคือพระพุทธบาท เสด็จดดยทางชลมารคไปจามลำน้ำธารโศก ไปขึ้นที่ตำหนักเจ้าสนุก แล้วเสด็จโดยสถลมารคไปจนถึงสระบุรี และประพาสธารทองแดงอีกแห่งหนึ่ง บัดนี้จะกล่าวถึงบทชมกระบวนเรือก่อน ตัวสะกดที่ใช้ในการยกกลอนประกอบเรื่องนี้ พยายามรักษาวิธีสะกดอย่างเดิม ไว้ทั้งหมด ปางเสด็จประเวศด้าว ชลาลัย ทรงรัตนพิมานชัย กิ่งแก้ว พรั่งพร้อมพวกพลไกร แหนแห่ เรือกระบวนต้นแพร้ว เพริดพริ้งพายทอง ข้าละวะเห่ พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย กิ่งแก้วแพรวพรรณราย พายอ่อนหยับจับงามงอน นาวาแน่นเป็นขนัด ล้วนรูปสัตว์แสนยากร เรือริ้วทิวธรสลอน สาครลั่นครั่นครื้นฟอง เรือครุฑยุดนาคหิ้ว ลิ่วลอยฟ้าพาผันผยอง พลพายกรายพายทอง ร้องโห่เห่โอ้เห่มา สรมุขมุขสีึด้าน เพียงพิมานผ่านเมฆา ม่านทองกรองรจนา หลังคาแดงแย่งมังกร สมรรถชัยไกรกราบแก้ว แสงแวววับจับสาคร เรียบเรียงเคียงคู่จร ดังร่อนฟ้ามาแดนดิน สุพรรณหงส์ทรงพู่ห้อย งามชดช้อยลอยหลังสินธ์ุ เพียงหงส์ทรงพรหมินทร์ ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม เรือชัยไวว่องวิ่ง รวดเร็วจริงยิ่งอย่างลม เสียงเส้าเร้าระดม ห่มท้ายเยิ่นเดินคู่กัน มูลละวะเห่   |
| เงื่อนไขอื่นๆ |
|
| Tags |
สินค้าในตะกร้า ({{total_num}} รายการ)
ขออภัย ขณะนี้ยังไม่มีสินค้าในตะกร้า
ราคาสินค้าทั้งหมด
฿ {{price_format(total_price)}}
- ฿ {{price_format(discount.price)}}
ราคาสินค้าทั้งหมด
{{total_quantity}} ชิ้น
฿ {{price_format(after_product_price)}}
ราคาไม่รวมค่าจัดส่ง
➜ เลือกซื้อสินค้าเพิ่ม
พูดคุย-สอบถาม