แพรกหนามแดง รวมเรื่องสั้นของผู้เขียน เงาสีขาว แดนอรัญ แสงทอง

บุญกุศลที่เขาได้ทำมาทั้งหมดในชีวิตของเขามันมีอยู่น้อยมาก หรือแทบไม่มีอยู่เลยเพราะว่าคืนหนึ่งในฤดูร้อนเขาไปดูลิเกที่วัดแพรกหนามแดงและเขาก็ได้เห็นนางเอกลิเกคนหนึ่งเข้า หล่อนเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก ในคืนต่อมา หลังจากสวดมนต์ก่อนเข้านอน เขาจึงยกบุญกุศลทั้งหมดที่เขาได้ทำมาทั้งชีวิตให้แก่นางเอกลิเกผู้นั้นไปเสียจนเกลี้ยงฉาด >> ภาพเหมือนของเด็กชายคนหนึ่ง [ผู้พิพากษาน้อย]

เบื้องนอกนั้นคือสรรพสำเนียงแห่งอิสรภาพแต่ในห้องของเรามันคือความเงียบของการถูกคุมขังมันคือความเงียบของห้องพิจารณาคดีนายเพทายคือผู้พิพากษาผู้เลือดเย็นและอำมหิต สุทิน เลิศศิลาคือโจทก์ พวกเราทุกคนคือจำเลย >> จับขโมย

ไอ้เล็กนี่มันเคร่งครัดมากเรื่องการฆ่าคนมันจะเจาะจงฆ่าเฉพาะคู่กรณีของมันเท่านั้นมันเคยรับจ้างยิงคนมาแล้วด้วยหลายรายแต่เหยื่อของมันทุกรายล้วนแล้วแต่เป็นคนสามานย์ที่สมควรแก่การถูกยิงทิ้งทั้งสิ้น >> นายเพทาย ทวีรักษ์