มาตานุสติ นวนิยายของผู้เขียน อสรพิษและเรื่องอื่นๆ แดนอรัญ แสงทอง

อ่าน ‘มาตานุสติ’ แล้ว...รู้สึกเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เรื่องหนึ่ง...ไม่พูดถึงภาษาที่ใช้ได้ดีมากๆ จับใจ และมีลักษณะเฉพาะตัว โดยเฉพาะการจงใจใช้คำซ้ำ สร้างความรู้สึกตราตรึงมากๆ

แต่น่าสนใจอย่างที่สุดที่รู้สึกว่าเรื่องนี้มีอารมณ์ขัน ! เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แปลกมาก ทั้งที่เรื่องดำเนินไปอย่างเข้มข้น ดำดิ่งในอารมณ์ตัวละคร

ผ่านเรื่องราวในความทรงจำ การตอกย้ำซ้ำๆ ถึงการโยกย้ายที่พักอาศัย ความรัก ความหวัง ความกลัว ความหวั่นไหวต่อ ‘บ้าน’ ที่เพิ่งได้มา

-- Kakade

ผู้อ่านจะได้ดำดิ่งลงลึกถึงชะตากรรมคนหาเช้ากินค่ำอย่างแท้จริง ถึงสภาพแวดล้อมข้างกายจะเลวทรามถึงเพียงไหน

แต่ตัวละคร ‘แม่’ ของแดนอรัญก็ได้ทำให้คนอ่านเห็นว่า แม่พยายามทำทุกวิถีทางที่จะหลีกเร้นเส้นทางอโคจร

และพาลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอไปสู่สิ่งที่ดีกว่า แม้จะเหนื่อยสายตัวแทบขาดเพียงใด

แต่กระนั้นแม่ก็พยายามจะเขยิบหายใจให้ขึ้นมาอยู่ในสังคม ได้อย่างมีเกียรติและศักดิ์ศรีของความเป็น ‘คน’ อย่างสมบูรณ์แบบ

แม้ว่าในความเป็นจริง แม่-ลูก คู่นี้เป็นได้แค่พลเมืองชั้นสองก็ตาม ในขณะที่ความตรึงเครียดและความอยากรู้ดำเนินอยู่ทุกขณะ

แดนอรัญก็พาคนอ่านไปพบกับมุกโอละพ่อเพื่อเบรกอารมณ์ ซึ่งจุดนี้เขาทำได้กลมกลืนไม่มีที่ติ อาจเรียกรอยยิ้มให้ผู้อ่านได้เป็นอย่างดี

และในเวลาต่อมาเนื้อเรื่องก็เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

-- วัวป่าหลงเงาจันทรา