ผู้ไร้เสียง คำยืนยันของ คายตรี จักรวรตี สปีวาก สันติ เล็กสกุล

เหล่าผู้ที่ถูกกระทำต่างพากันทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะพูดความต้องการและความคับข้องใจของตนเองที่ถูกอำนาจเข้ากระทำอย่างไม่เป็นธรรม แต่แม้พวกเขาจะพยายามอย่างไร "เสียง" ที่พวกเขาพยายามจะส่งออกไปนั้นกลับไม่มีใครยินดีรับฟัง หรือฟังแต่ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้อย่างแท้จริง

ในแง่นี้พวกเขาจึงเป็น "ผู้ไร้เสียง" นั่นก็เพราะกรงขังทางความรู้ที่มีอำนาจเหนือหรืออำนาจของความรู้เรื่องเล่าขนาดใหญ่ที่เบียดบังให้เรื่องเล่าเล็กๆ ต่างๆ ของ "ผู้ไร้เสียง" ไม่สามารถเผยแสดงความหมายที่แท้จริงของตนเองสู่การรับรู้ของผู้คนได้

"ผู้ไร้เสียง" คือผู้ที่อยู่ในสภาวะของการถูกกระทำให้ไร้ "เสียง" ซึ่ง "เสียง" ดังกล่าวหมายถึง ความเห็นประสบการณ์ ความรู้สึก และความคับข้องใจของตนเองในฐานะปัจเจกหรือในความเป็นมนุษย์ของตนเอง ไม่ว่าจะอยู่ในพื้นที่ใดทั้งทางกายภาพหรือทางสังคม "ผู้ไร้เสียง" ไม่สามารถเปล่ง "เสียง" ที่แท้จริงของตนเองออกมาได้ เหตุเพราะเสียงนั้นไม่ได้ถูกรวมให้อยู่ในความเข้าใจขององค์ความรู้หลักที่มีส่วนกำหนดความเข้าใจของมนุษย์โดยทั่วไป อันเป็นผลมาจากการถูกกีดกันไม่ให้มีตำแหน่งที่อยู่ในประวัติศาสตร์ และด้วยข้อสันนิษฐานหลักที่เห็นว่ากรอบความรู้ของมนุษย์ โดยเฉพาะมนุษย์ในโลกปัจจุบัน เป็นโลกแห่งความรู้วิทยาศาสตร์ที่ถูกครอบงำด้วยวิธีคิดแบบความเป็นเหตุผลซึ่งเบียดขับให้ความรู้อื่นที่อยู่นอกเหนือวิธีคิดดังกล่าวเลือนหายไปจากความเข้าใจของความรู้มนุษย์