พราย : อาถรรณ์แห่งสายน้ำ บุหลัน รันตี

พราย: อาถรรณ์แห่งสายน้ำ

นวนิยายแนวลี้ลับ ความรัก อาฆาต พยาบาท ซับซ้อนซ่อนเงื่อน

ความเร้นลับและมนต์ดำที่ไม่อาจพิสูจน์ได้

สำนักพิมพ์คนรักป่า พิมพ์ครั้งที่ 2

ปรับปรุงใหม่ แก้ไขอย่างพิถีพิถัน

นวนิยาย พ ร า ย

ผมเขียนเรื่องนี้เป็นตอนๆ ในนิตยสาร “เย่อกับปลารายเดือน” ผู้อ่านหลายๆ ท่านต้องเคยผ่านตามาบ้างแล้ว เป็นนวนิยายสุดคลาสสิคกึ่งโรมานซ์ สำนวนภาษาถูกออกแบบลูกทุ่งไทยแท้ จึงพึงพอใจกับนวนิยายเล่มนี้เป็นอย่างยื่ง ทำให้การตัดสินใจพิมพ์ซ้ำเป็นสิ่งที่พึงกระทำ ไม่อยากปล่อยทิ้งให้นวนิยายเล่มนี้เลือนหายไปกับการเวลา

.

ผมพิมพ์นวนิยาย "พราย" ครั้งที่ 2 นี้ ก็เพี่อรำลึกถึงบ้านเกิด ซึ่งได้จากมาตั้งแต่วัยเยาว์ เก็บไว้เป็นอนุสรณ์แห่งชีวิตในถิ่นกำเนิด แม้ว่าจะย้ายมาปักหลักดำรงชีวิตอยู่ อ.สวนผึ้ง จ.ราชบุรี อย่างถาวรแล้วก็ตาม ในส่วนลึกๆ ยังคิดถึง บ้านเก่าถิ่นเกิดไม่เสื่อมคลาย ในการพิมพ์ครั้งที่สองนี้ ได้ปรับปรุงแก้ไขเพื่อให้เรื่องราวเนื้อหาสมบูรณ์ถูกต้องยิ่งขึ้น

...

ชีวิตของผมผูกพันกับสายน้ำเพชรอย่างแยกจากกันไม่ได้ สังคมชนบทลืมตาตื่นก็ต้องเกี่ยวข้องกับสายน้ำ ทั้งเล่น ตัก อาบ ซัก ล้าง ยุคสมัยยังไร้ระบบประปา ยามเย็นก็ไม่ต่างไปจากกันเท่าไหร่ เพียงแต่ใช้เวลาเนิ่นนานมากกว่า เมื่อลงเล่นก็มักเพลินเสียจนต้องตามหวดด้วยไม้เรียวจึงจะยอมกลับบ้าน

.

ผู้ใหญ่หลอกเด็กว่าระวังผีพรายจะดึงขา บางทีก็เล่าว่าเจอนั่งหวีผมอยู่ตามท่าน้ำ หัวเท่าลูกหมาก ปากเท่ารูเข็ม ใครเก็บหวีไปก็มักต้องมีอันเป็นไปแทบทุกคน บางคราวตอนย่ำค่ำลงเล่นน้ำเพลินๆ ก็ถูกวิดน้ำใส่หลัง เหลียวไปไม่มีใคร หรือบางทีดำผุดดำว่ายเล่นไล่จับ ก็มีเด็กผมจุกที่ไหนไม่รู้โผล่มาเล่นด้วย คนจมน้ำตายกับสายน้ำนั้นแยกกันไม่ออก คนเก่งน้ำคนแข็งน้ำ ถ้าตกน้ำตายก็มักโจษกันว่าผีพรายเอาไปเป็นตัวแทน จมฝั่งนี้แต่เจอศพฝั่งโน้น ทั้งๆ ที่น้ำไหลเชี่ยว แปลกประหลาดแท้ เด็กๆ จึงจำฝังใจเรื่องผีพรายได้เป็นอย่างดี