ทางสายพระจันทร์เสี้ยว ประภัสสร เสวิกุล สำนักพิมพ์อมรินทร์

ชีวิตเป็นเรื่องเจ็บปวด แต่ในความเจ็บปวดนั้นมีเสน่ห์แฝงเร้นอยู่เสมอ..... 

มันก็เหมือนการเดินทางในตอนกลางคืน 

จะมีสักกี่คืนกันเชียวที่พระจันทร์จะเต็มดวงและ 

สาดแสงส่องทางกระจ่างตาให้ 

จริงๆแล้วเราต่างต้องก้าวเดินไปบนทางสายพระจันทร์เสี้ยวที่มืดมนเหมือนกันทั้งสิ้น 

ผมเพียงแต่หวังว่า ถ้าเรารู้จักที่จะขจัดความมืดมนแห่งเมฆหมอกหม่นมัวที่ครอบคลุมจิตใจของเราออกไปได้ด้วยสติและปัญญา 

แม้ต่อให้เราต้องเดินฝ่าไปบนเส้นทางที่เกือบไร้แสงจันทร์ จิตใจที่ใสกระจ่าง อ่อนโยน และเป็นสุขของเรา ก็จะทำให้สามารถก้าวเดินต่อไปได้อย่างมั่นคง