ผีเสื้อลัดวงจร สุพัตรา เกริกสกุล

บทกวีกึ่งนิยายขนาดสั้น

วาดภาพถึงความเศร้าอย่างหาสาเหตุไม่ได้ของหญิงสาวที่อาศัยอยู่ในดินแดนอุดมคติ 

มองโลกแบบไม่อยู่ในร่องในรอย

ต้องคำสาปให้เกิดมาพร้อมความขมขื่นและฝังตัวเองไว้กับความทุกข์ระทม

คล้ายลัดวงจรในเปลวเพลิงเม็ดฝน

เรื่องราวดำเนินผ่านความทรงจำที่เกี่ยวพันกับสิ่งของ สถานที่ ผู้คน

ปะติดปะต่อผ่านร่องรอยของกาลเวลาที่ถูกกอบโกยมาครอบครอง เก็บรักษา

และแบกรับไว้ในหัวใจบอบบางดวงเดียวที่มีอยู่

หญิงสาวผู้นี้อาจจะเป็นใครก็ได้ที่กำลังเผชิญหน้ากับสภาวะล่มสลายภายในตัวเอง

สภาวะแปลกแยก ทิ่มแทงนึกคิดผิดแผกที่คอยฉีกกระชากตัวตนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

จนต้องหาทางออกด้วยการซ่อนตัวอยู่ในกรงขังเพื่อไล่ล่าตามหาอิสรภาพเช่นผีเสื้อปีกสีน้ำเงิน

มนุษย์เราล้วนใฝ่ฝันหาโลกยูโทเปีย

ในขณะเดียวกันก็ลอกคราบทิ้งร่องรอยดิสโทเปียไว้ในทุกๆ ที่ที่ย่ำผ่านไป