อยู่กับบาดแผล บุญเลิศ วิเศษปรีชา

สารบัญ

คำนำสำนักพิมพ์
คำนำ

1. บทนำ: เหยื่อสามัญชนที่ถูกละเลย
2. ผู้อยู่แนวหน้าของการชุมนุม
3. ทำไมจึงอยู่ ณ จุดเสี่ยง
4. อยู่กับบาดแผลด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน
5. เสียงจาก 'ผู้ถูกกระทำ' ในเหตุการณ์พฤษภา 53 ที่อุบลราชธานี
6. บทวิเคราะห์ความต่างในความเหมือนความเหมือนในความต่าง
7. ทบทวนบทเรียน มองสู่อนาคต

บรรณานุกรม
ดัชนี
เกี่ยวกับผู้เขียน

คำนิยม

เราไม่ควรจะมุ่งมองไปข้างหน้าจนเกิดอหังการกับการสร้างอนาคตอย่างเดียว โดยทิ้งเหยื่อความรุนแรงทางการเมืองไว้ข้างหลัง อย่างเช่นกรณีอุ้มหายหรืออุ้มฆ่าที่หลักฐานถูกทําลาย ซึ่งอาจก่อให้เกิดความเจ็บแค้นและชิงชังส่งผ่านไปยังคนรุ่นต่อไป หนังสือ "อยู่กับบาดแผล" ได้เปิดเสียงของผู้ที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ความรุนแรงทางการเมือง ซึ่งน่าจะช่วยให้เราสํานึกในหน้าที่ที่เราพึงปฏิบัติต่อกัน ศาสตราจารย์สุริชัย หวันแก้ว

หนังสือ "อยู่กับบาดแผล" ได้ทําให้เราได้ยินเสียงจากหญ้าแพรกที่ถูกช้างสารเหยียบย่ำในนามของการต่อสู้เพื่อความถูกต้อง เราอาจจะได้ยินเสียงน้ำตาที่หลั่งรินในหัวใจของเขา เราอาจจะเห็นคราบน้ำตาและรอยเลือดเกรอะกรังอยู่บนใบหน้าและทั่วสรรพางค์กาย โปรดสดับฟังเสียงของพวกเขาพร้อมกับรับฟังเสียงจากหัวใจของท่าน เพื่อที่เราทั้งหมดจะช่วยกันหาทางผ่อนคลายความทุกข์ระทมที่มาจากสังคมเราไปบ้าง เพราะเราทั้งหมดล้วนเป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกัน ศาสตราจารย์ ดร. อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์