กรุงเทพฯ ยามราตรี วีระยุทธ ปีสาลี

แหล่งรมณีย์และเภทภัยของคนกรุง
สมัยรัชกาลที่ ๕-สงครามโลกครั้งที่ ๒
นำเสนอรูปแบบการใช้ชีวิตยามค่ำคืนของคนกรุงเทพฯ ที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมตะวันตก สมัยรัชกาลที่ ๕-สงครามโลกครั้งที่ ๒ และการกลายสภาพเป็นเมืองกลางคืน หมายถึงเมืองที่มีความเคลื่อนไหวของคนกลุ่มต่างๆ ในเมืองที่ออกมาทำกิจกรรมยามค่ำคืนนอกบ้านกันมากขึ้น เพราะมีสิ่งอำนวยความสะดวก อาทิ ไฟฟ้า ถนนหนทาง ยวดยานพาหนะ ตลอดจนร้านรวงและสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ที่ส่วนใหญ่เป็นสถานบันเทิงเริงรมย์แบบสมัยใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันตก

แต่กรุงเทพฯ ราตรีมีอะไรที่มากกว่าความบันเทิง ดังที่ผู้เขียนอธิบายว่า
“มีทั้งช่วงเวลาของการทำงาน การหารายได้ การพักผ่อนหย่อนใจ การสังสรรค์สนทนาและการเฉลิมฉลอง รวมทั้งช่วงเวลาของความตื่นเต้นและตื่นกลัว ความเป็นส่วนตัวและโลกสาธารณะ ความเป็นสุนทรียะและอันตราย ความใกล้ชิดและความเปลี่ยวเหงา และเป็นช่วงเวลาของการหลบซ่อนและการปลดปล่อย”