ทะเลกลืนเวลา The Sea of Lost Time กาเบรียล การ์เซีย มาร์เกซ และคนอื่นๆ นิรัติศัย หล่ออรุโณทัย แปล

เมื่อคลื่นม้วนตัวหอบขยะเกยฝั่ง ปลาตายกองพะเนินความสกปรกเปื้อนอยู่ตามชายฝั่ง ส่งกลิ่นกุหลาบโชยไปทั่วเมือง ผู้คนต่างหลงในรสกลิ่นนั้น ออกมารื่นเริงสังสรรค์อยู่ริมหาดกลิ่นนั้นผสมกับศพที่ถูกโยนจากหน้าผาทะเล ไม่มีที่ใดจะหนีกลิ่นนี้ได้มันอยู่ในลมหายใจ อุจจาระ อาหาร น้ำดื่ม คนทั้งเมืองคุยแต่เรื่องโชคลาภ ขณะยังสวมใส่เสื้อผ้าเก่าขาด ดนตรี การละเล่น มายากลขายยา มาเปิดการแสดง คนทิ้งบ้านไปอยู่ที่นั่นไม่เว้นแม้แต่บาทหลวง หากใครยังนอนอยู่บ้านก็ต้องรำคาญกับตัวหมัดที่คลานออกมาเมื่อได้กลิ่นมนุษย์