ดาบราชบุตร มาลา คำจันทร์ ใจมีแรงแข็งกล้า ทำอันใดก็สำเร็จ ใจอ่อนแอ ทำอันใดก็ล้มเหลว

เรื่องราวปีเปิกยีวิมาลาฟื้นก่อนหนนี้อย่าได้ประมาทเวลาเดียวกันก็อย่ากลัวเกินเหตุ กลัวไว้ก่อนก็ดีจะได้ไม่ประมาทแต่กลัวล้ำไปไม่ดี จะคิดอ่านสร้างกระทำสิ่งใดก็ติดขัดไปหมดเรื่องผีภายบนยากที่คนภายล่างจะเข้าใจ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นรักแพงกันไว้ อย่าได้แตกแยก อย่าละอย่าขว้างกันพลัง สังฆัสสะ สามัคคี สามัคคีคือพลัง เรามีคำกล่าวเท่านี้ เอาไปคิดดู

ดาบราชบุตร เป็นเรื่องราวกล่าวถึงชีวิตพื้นบ้าน คนพื้นบ้าน ความคิดจิตใจแบบพื้นบ้านตามแนวที่ผู้เขียนถนัด นิยายแทบทั้งหมดที่เขียนมา ต้องการเสนอในเรื่องเหล่านี้ โครงเรื่องจึงมักซ้ำอย่างที่ท่านผู้อ่านหลายท่านตั้งข้อสังเกตเปรียบไปก็เหมือนท่านนิทานชาดก หากอ่านเอาโครงเรื่อง ก็มีอยู่ไม่กี่โครง แต่สิ่งต่างๆ ที่ประกอบเข้าในโครงอาจแตกต่างกัน

นิยายเรื่องนี้เกิดจากความคิดที่ยังค้างคาใจในสมัยนั้น คือความคิดเรื่องพื้นที่ชายหญิงในสังคนพื้นบ้าน มองเผินๆ เหมือนผู้หญิงถูกกดขี่ ถูกเพศชายเอารัดเอาเปรียบ ซึ่งความจริงจะเป็นอย่างไร ยกให้นักสังคมวิทยาและนักมานุษยวิทยาท่านเป็นผู้ไขเถิด ผู้เขียนเป็นแค่นักเขียน นึกคิดอันใด รู้สึกอันใดเอามาแสดงออกในกรอบของนวนิยาย เอาความรู้ ความคิด ความรู้สึกและจินตนาการผสมผสานแล้วปั้นรูป ข่าวเรื่องฝรั่งเสียชีวิตขณะนั่งสมาธิ เอามาตอบคำถามของตัวเองในเรื่อง ดาบราชบุตร ได้ นั่นคือปมเรื่องผีแม่ม่ายวิมาล