ฉันคือ...ร้อยสิ่งดีดีในชีวิต สดใส ขันติวรพงศ์

“เมื่อสิบห้าปีก่อน ขณะฉันนั่งกินข้าวยำอยู่ในร้านอาหารเช้าแห่งหนึ่งในตัวเมืองสงขลา เพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้านกับเพื่อนอีกคน เธอทักทายสวัสดีและแนะนำเพื่อนว่า ‘นี่พี่สดใส เธอเป็นกวี’ ฉันสะดุ้งรีบปฏิเสธเป็นพัลวัน ‘เฮัย ฉันไม่ได้เป็นกวี ทำงานแปลบ้างเล็กๆ น้อยๆ’…

เมื่อสองปีก่อน เพื่อนรุ่นพี่ที่จากกันนานเกือบยี่สิบปี กลับมาพร้อมกับบทเพลง บทกวี ความฝัน และแรงบันดาลใจใหม่ๆ ปลุกวิญญาณกวีที่นอนนิ่งเงียบในตัวฉันให้ขยับแขนขา อยากวาดฝันของตัวเองบ้าง

กรกฎาคม 2557 หลานแนะนำให้ฉันเล่นไลน์ ฉันได้เชื่อมโยงกับกลุ่มเพื่อนเก่าที่ไม่เห็นหน้ากันเลยตั้งแต่เรียนจบชั้นมัธยมและมหาวิทยาลัย ถ้านับเวลาก็ประมาณห้าสิบปี การสื่อสารกันทุกวันทำให้เกิดความคิดที่จะนำเสนอสิ่งที่คิดว่าดีและสวยงามแก่ญาติและมิตร ทุกเช้า (ถ้าฝนไม่ตกหรือติดธุระ) ฉันจึงไปชายทะเลสงขลา ถ่ายภาพทิวทัศน์หาดสมิหลา ภาพดอกไม้ ส่งทักทายเพื่อนเป็นประจำ การอยู่กับแสง สี เสียง ของธรรมชาติที่บริสุทธิ์ สะอาด สงบ นำความอิ่มใจใหม่ๆ มาให้อย่างคาดไม่ถึง ความเอิบอิ่มที่ถั่งท้นในใจได้ไหลล้นออกมาเป็นตัวอักษร

ฉันคือ…ร้อยสิ่งดีดีในชีวิต จึงเป็นหนังสือที่เกิดจากมิตรภาพ จากความรัก และจากใจ ที่ต้องการร้อยเรียงสิ่งที่ฉันคิดว่า เป็นสิ่งจริง สิ่งดี และสิ่งงามในชีวิตของฉัน ให้เพื่อนๆ และลูกหลานได้ร่วมชื่นชม ในฐานะที่เราล้วนมีสิ่งเหล่านี้ร่วมกัน มากบ้างน้อยบ้าง ตามภูมิหลังของแต่ละคน”

ด้วยรักและหวังดีจากใจ
สดใส ขันติวรพงศ์
6 มิถุนายน 2558